دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا!!!!

 دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا ر   دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا 

 کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز            باشد که بازبینیم دیدار آشنا را

 ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون         نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا

 در حلقه گل و مل خوش خواند دوش بلبل     هات الصبوح هبوا یا ایها السکارا

 ای صاحب کرامت شکرانه سلامت           روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را

 آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است     با دوستان مروت با دشمنان مدارا

 در کوی نیک نامی ما را گذر ندادند          گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را

 آن تلخ وش که صوفی ام الخبائثش خواند        اشهی لنا و احلی من قبله العذارا

 هنگام تنگدستی در عیش کوش و مستی    کاین کیمیای هستی قارون کند گدا را

 سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد     دلبر که در کف او موم است سنگ خارا

 آیینه سکندر جام می است بنگر           تا بر تو عرضه دارد احوال ملک دارا

 خوبان پارسی گو بخشندگان عمرن             ساقی بده بشارت رندان پارسا را

 حافظ به خود نپوشید این خرقه می آلود       ای شیخ پاکدامن معذور دار ما را

جام شوکران

یارم کجاست؟؟؟؟؟

کی می رسد باران؟؟؟؟

نیما یوشیج استاد تمام دل ها بود. شعر زیبای او، سودای آزادگی است. داروگ را قورباغه های شمالی بدانید که آوازشان مژده ی رحمت و بارش باران را می دهد:

 خشک آمد کشتگاه من

 در جوار کشت همسایه.

 گرچه می گویند:« می گریند روی ساحل نزدیک

 سوگواران در میان سوگواران»

 قاصد روزان ابری داروگ ! کی می رسد باران؟

 بربساطی که بساطی نیست

 در درون کومه ی تاریک من که ذرّه ای با آن نشاطی نیست!

 و جدار دنده های نی به دیوار اتاقم دارد از خشکیش می ترکد

 - چون دل یاران که در هجران یاران

 - قاصد روزان ابری داروگ ! کی می رسد باران ؟

اولین افسانه ی جهان

بچه که بودم فکر می کردم رسالت فقط برای پیامبران است و بس. الان فهمیدم من هم خودم یک رسالتی دارم! همه ی ما یک رسالتی داریم. متوجه اید؟ همه ی ما !!!!!                                                                                                    

یک روز بیایید و افکاری را که هر روز از پل ذهن شما عبور می کند به چالش بکشید. بعضی از افکار شما نشانه ی غم و افسردگی شدید روزانه، بعضی نشانه ی شادی و بعضی دیگر رویاهای شیرین زندگی شما هستند. اما این جا یک سوال پیش می آید. تاکنون به این موضوع فکر کرده اید که ما انسان ها با چه هدفی  آفریده شده ایم؟ به چه علت خدا ما انسان ها را آفریده است و به چه علت انسان ها اشرف مخلوقات هستند؟ آیا چهارپایان یا نباتات مانند انسان ها تامل می کنند؟ به راستی چه چیزی ما را ناب می کند؟                                                                                             

سنایی در یکی از شعر های خود گفته:

از کجا آمده ام آمدنم بهر چه بود؟    به کجا می روم آخر ننمایی وطنم

منصب اشرف مخلوقات در میان میلیاردها مخلوق به ما داده شده است. بله درست است! ما برای انجام رسالتی در این جهان آفریده شده ایم. ما از جهان بزرگ تر، شکوفا تر و ژرف تر به این جهان کوچک و خاکی آمده ایم تا رسالت خود را انجام دهیم و باز به دنیای حقیقی خود بازگردیم.                

مولانا در اشعار خود چنین گفته:

ما به فلک بوده ایم، یار ملک بوده ایم      باز همان جا رویم، جمله که آن شهر ماست

خود ز فلک برتریم وز ملک افزون تریم     زین دو چرا نگذریم منزل ما کبریاست    

  *****

 هر کسی کاو دور ماند از اصل خویش            باز جوید روزگار وصل خویش    

     *****  

  ما ز بالاییم و بالا می رویم                 ما ز دریاییم و دریا می رویم

جهان ما بسیار ژرف و شکوفا است و قدرت روح ما بسی ناتوصیف و لایتناهی و فرومانروای ما خالقی دور از وصف! خالق به ما عشق می ورزد. همانطور که ما به او عشق می ورزیم.                                              

حال با تمام این وجود، ما برای مدت کوتاهی شاید 100 سال و شاید 150 سال به جهانی خاکی فرستاده شده ایم تا رسالتی که فرمانروای ناتوصیف به ما داده است را اجرا کنیم. به این منظور ما در قالب نطفه ی بسته ای در رحمی مقدس با آفرینشی کامل و روحی که بخشی از وجود پروردگار است، سر از این جهان مادی درآوردیم. حال این ماموریت چیست؟                     

ماموریت اصلی ما در این دنیای خاکی انجام هدف می باشد

هدف دیگر چیست؟

خدای بزرگ ما را به اینجا فرستاد تا هر کدام هدفی برای خود انتخاب کنیم و در پایان پیروزمندانه بازگردیم. چه ماموریتی زیباتر از این که رسالت بر عهده ی ما و همان انتخاب ما باشد!!!!!!!  فرمانروا به ما قوه ی عقل و شعور داد و انتخاب هدف را به خود ما سپرد.                           

حال شما نیز یکی از فرمانبردار های خدا هستید و به این جهان خاکی فرستاده شده اید. شما نیز باید ماموریت خود را کامل انجام دهید تا سربلند سوی فرمانده بازگردید. وقت زیادی هم ندارید چون تا پلک بزنید سالیان زندگیتان مانند سرعت نور از مقابل چشمانتان می گذرد.                               

و این داستان را ادامه میدهم تا رسالت خود را به پایان برسانم... 

در دومین افسانه، چگونگی انتخاب هدف را بررسی می کنیم...